FJE Facebook Like Box
Liga Obrony Kraju - Organizacja Pożytku Publicznego - KRS 0000086818
Mały Modelarz 4-5-6/2014
|
|
• Mały Modelarz nr 4-5-6 / 2014 • |
|
|
PL ISSN-0137-833X Nr ind. 365106 |
||
|
Numer Mały Modelarz 4-5-6 / 2014 |
||
|
• Skala 1:33 |
||
|
Zamówienia można składać w siedzibie redakcji oraz w e-Sklepie tel. 22 849-86-27e-Mail: modelarz.redakcja(at)o2.pl |
||
|
Pełna oferta „Małego Modelarza” w naszym e-Sklepie | |
| Redakcja | ||
| Samolot myśliwski PZL P.11c |
 |
| W 1928 roku nowo powstałe Państwowe Zakłady Lotnicze (PZL) postawiły sobie za zadanie opracowanie projektu nowoczesnego samolotu myśliwskiego. Autorem projektu został utalentowany, zaledwie 27-letni konstruktor inż. Zygmunt Puławski. Przy pracach projektowych młody konstruktor wykorzystał nowoczesny, francuski system nitowania Wibault (zakłady PZL zakupiły licencję na stosowanie tego systemu wiosną 1928 r.). Samolot Puławskiego charakteryzował się nowoczesną, całkowicie metalową konstrukcją oraz szeregiem nowatorskich rozwiązań technicznych. Jednym z nich był oryginalny płat załamany przy kadłubie do dołu (mewi kształt), opatentowany przez Puławskiego i stosowany później za granicą w wielu konstrukcjach tamtego czasu. Skrzydło Puławskiego znane jako „polski płat” rozsławiło na świecie zakłady PZL, co zresztą zaowocowało w przyszłości zamówieniami na samoloty i produkcję licencyjną. Samolot Puławskiego otrzymał oznaczenie PZL R1 i brał udział między innymi w Międzynarodowym Konkursie Płatowców myśliwskich w Bukareszcie wzbudzając niemałą sensację. Na bazie P1 Puławski opracował jeszcze udoskonalone wersje myśliwca - P.6, P.8 i budowany seryjnie P7a. W 1930 r. rozpoczął prace nad ulepszoną wersją myśliwca P6. Nowy samolot napędzany silnikiem „Mercury” miał otrzymać oznaczenie R11. Niestety, w marcu 1931 r. Puławski zginął w katastrofie lotniczej i prace nad R11 przejął inny, równie utalentowany konstruktor inż. Wsiewołod Jakimiuk. Pierwszą wersją seryjną „jedenastki” używaną w polskim lotnictwie był P11a. Później przyszła kolej na P11b (wersja eksportowa dla Rumunii) oraz P11c (opracowana na przełomie 1933 i 34 r). Produkcja seryjna samolotów P11 c zakończyła się na początku 1936 r. liczbą 175 maszyn. We wrześniu 1939 r. polscy piloci latający na samolotach typu R11 zestrzelili w sumie 141 niemieckich maszyn, co można uznać za duże osiągnięcie. Utracono w sumie 97 myśliwców własnych (z jednostek bojowych), a 39 ewakuowano (głównie do Rumunii). Do dziś zachował się jeden oryginalny egzemplarz samolotu PZL P.11c, który obecnie jest eksponatem Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. Samolot PZL P.11c był jednomiejscowym, zastrzałowym górnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej i stałym podwoziu. Skrzydła o charakterystycznym „mewim” kształcie - dwudźwigarowe kryte blachą drobnofalistą. Jednostkę napędową stanowił 9-cylindrowy silnik gwiazdowy chłodzony powietrzem Bristol Mercury V-S2 o mocy nominalnej 490/560 KM. Uzbrojenie stałe samolotu tworzyły dwa karabiny maszynowe PWU wz.33 kal. 7,92 mm zabudowane w kadłubie. Niektóre maszyny posiadały dwa dodatkowe karabiny tego typu w skrzydłach. Ponadto część samolotów przystosowano do przenoszenia czterech bomb (o masie 12,5 kg każda) na podskrzydłowych wyrzutnikach. |
| Dane modelu |
||
| Skala | - | 1:33 |
| Rozpiętość | - | 325 mm |
| Długość | - | 229 mm |
| Liczba części kartonowych modelu w wersji podstawowej |
- | 248 |
| Liczba części kartonowych modelu w wersji waloryzowanej |
- | 295 |
| Całkowita liczba części kartonowych w opracowaniu |
- | 304 |
| Liczba elementów do samodzielnego wykonania według szablonów |
- | 38 szt. |
| Dane techniczne samolotu | ||
| Rozpiętość | - | 10,72 m |
| Długość (bez sondy) | - | 7.55 m |
| Powierzchnia nośna | - | 17,9 m2 |
| Masa własna | - | 1147,5 kg |
| Masa max. | - | 1650-1800 kg |
| Prędkość max. | - | 375 km/h |
| Pułap | - | 8040 m |
| Zasięg | - | 550 km |
|
