Oferta pracy
Prezesa Zarządu Głównego LOK w latach 1978–1982
7 stycznia br. na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie w kwaterze F‑II pożegnaliśmy zmarłego w dniu 18 grudnia 2018 r., w wieku 96 lat, Suwalczanina, Sybiraka, żołnierza frontowego gen. dyw. Wacława Romana Jagasa, h. Dębno – prezesa Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju w latach 1978–1982.
Uroczystości pogrzebowe poprzedziła msza św. w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie. Zmarłego, obok najbliższej rodziny, sąsiadów, kolegów i przyjaciół, żegnały m. in. licznie zgromadzone delegacje służb mundurowych, organizacji kombatanckich, a przede wszystkim delegacja Klubu Generałów Wojska Polskiego z gen. broni Józefem Flisem na czele i delegacja Ligi Obrony Kraju z Prezesem Honorowym LOK płk. Grzegorzem Jarząbkiem. W słowach pożegnania przypomniano wojskową i społeczną służbę generała.
Urodzony 5 grudnia 1922 r. w Suwałkach, w 1940 r. wraz z rodziną wywieziony na Syberię, pracował przy wyrębie tajgi. W 1943 r. zmobilizowany do 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. W sierpniu 1943 r. ukończył Szkołę Podchorążych tej dywizji w Sielcach nad Oką i jako dowódca plutonu fizylierów uczestniczył w bitwie pod Lenino. Następnie pod Smoleńskiem przygotowywał podoficerów dla nowo tworzącej się 3. Dywizji Piechoty im. Romualda Traugutta. Po ukończeniu wyższej szkoły strzeleckiej w Sołniecznogorsku uczestniczył w pracach organizacyjnych przy formowaniu pod Berdyczowem 1. Brygady Piechoty Zmotoryzowanej 1. Korpusu Pancernego, pełniąc funkcję dowódcy 1. kompanii strzeleckiej. W trakcie ofensywy 2. Armii Wojska Polskiego na odcinku Nysy Łużyckiej dowodził kompanią desantową na czołgach – brał udział w forsowaniu Nysy, uczestniczył w walkach pod Budziszynem i nad Sprewą aż do Drezna. Szlak bojowy kończył nad Łabą, a następnie uczestniczył w wyzwalaniu północno‑zachodniej części Czechosłowacji.
Po zorganizowaniu batalionu ochrony granicy z Czechosłowacją, stacjonującego pod Głupczycami, w 1946 r., jako dowódca grupy manewrowej WOP (samodzielnego batalionu konno‑zmotoryzowanego) brał udział w walkach z UPA w rejonie Baligrodu.
Ukończył Akademię Sztabu Generalnego WP w 1951 r., a następnie pełnił szereg odpowiedzialnych funkcji dowódczych, sztabowych i w szkolnictwie wojskowym Wojska Polskiego. Był między innymi dowódcą 21. Dywizji Piechoty w Lidzbarku Warmińskim (1953–1955), szefem sztabu 8. Korpusu Armijnego w Olsztynie, szefem Zarządu Organizacyjnego Sztabu Generalnego WP (1960–1965), zastępcą dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego do spraw liniowych (1965–1969), attaché wojskowym, morskim i lotniczym Ambasady PRL w Moskwie (1969–1973), zastępcą komendanta Akademii Sztabu Generalnego WP do spraw liniowych (1973–1978). Generał brygady od 1960 r., generał dywizji od 1974 r. W latach 1978–1982 był prezesem Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju, a następnie zastępcą Głównego Inspektora Obrony Terytorialnej do spraw szkolenia poza wojskiem (1982–1986). Od 1988 r. w stanie spoczynku. Działacz społeczny. Długoletni prezes Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego. W latach 1984–1985 był przewodniczącym Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa, a następnie w latach 1988–1990 był jej członkiem.
Gen. Jagas, będąc na emeryturze, był częstym i miłym gościem Biura Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju. Bardzo lubiany i szanowany przez działaczy naszej organizacji. Z sentymentem wspominał służbę w Lidze, choć – jak sam mówił – były to lata trudne, wymagające niełatwych, odpowiedzialnych decyzji.
Odznaczenia, jakimi gen. Jagas został uhonorowany, to m. in.: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Order Sztandaru Pracy I kl., Order Krzyża Grunwaldu III kl., Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Bitwy pod Lenino, Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” (dwukrotnie), Medal Zwycięstwa i Wolności (1945), Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”, Medal „Za Udział w Walkach o Berlin”, Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Medal „Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej”, Złoty Medal „Za Zasługi dla Ligi Obrony Kraju” (1985), Medal „Za Wybitne Zasługi dla LOK”. Wpis do Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich (1985), do Honorowej Księgi Zasłużonych dla LOK.
Żegnaj Żołnierzu! Niech Ci ziemia lekką będzie! Na zawsze pozostaniesz w naszej życzliwej pamięci!