„Młody Dinozaur” – to nazwa dorocznej nagrody dziennikarskiej przyznawanej przez Kapitułę Stowarzyszenia Dziennikarzy RP Oddział w Lublinie dla najbardziej aktywnego i twórczego emerytowanego dziennikarza – redaktora minionego roku kalendarzowego.

„ Członkowie Kapituły tego honorowego, wyróżniającego tytułu, składającej się z laureatów lat poprzednich, po raz dwudziesty zebrali się, by spośród kilku kandydatów wybrać tego jednego, który najbardziej odpowiadał kryteriom konkursowym.

„ Jest nam miło poinformować czytelników naszego biuletynu, że laureatem i zdobywcą statuetki „Młodego Dinozaura 2018” został nasz lubelski korespondent kol. Stanisław Dąbrowski.

„ W wygłoszonej laudacji członkowie kapituły m. in. napisali:

„ Kapituła Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej w Lublinie przyznała honorowy tytuł Młodego Dinozaura 2018 roku red. Stanisławowi Janowi Dąbrowskiemu za imponujący dorobek autorski, intensywną pracę społeczną, wielość dobrze wykorzystanych talentów i umiejętności, dołożenie kronikarskiej cegiełki w obchody 100‑lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.

„ Stanisław Jan Dąbrowski pracę zawodową zawsze łączył ze społeczną. Harcmistrz, członek władz ukochanego od 60 lat harcerstwa, prezes Ligi Obrony Kraju w województwie przez trzy kadencje. Działał też m. in. w Związku Żołnierzy WP, Związku Piłsudczyków, Stowarzyszeniu Autorów Polskich, Rotary Club. W każdej z dziedzin dawał z siebie wszystko: organizował, wykonywał, pisał kroniki, dokumentował i robi to nadal. Dziś mimo srebrnych włosów – z racji entuzjazmu do pracy, chłopięcej sylwetki czy choćby noszonego i teraz munduru harcerza – jest bardziej „młody” niż przysłowiowy „dinozaur”.

„ Od lat jest dziennikarzem systematycznie publikującym w gazetach (np. w „Kurierze Lubelskim”, „Ziemi Lubelskiej”, harcerskim „Czuwaj”, „Czacie” LOK itd.), redagującym wiele czasopism, nie będąc formalnie związany zawodowo z żadną z redakcji.

„ Jako miłośnik sportu jest wyjątkowo sprawny, ale kłania się tylko na scenie. Kocha rajdy, spacery i złazy, a jednocześnie z zazdrością zerka w górę, w stronę skrzydlatej braci, czego wyrazem jest choćby opisanie lotniczych tradycji lubelskich harcerzy na 100‑lecie ZHP.

„ Zawsze „swędziało” go pióro – publikował i tworzył kolejne książki. Tylko w ostatnim roku wydał: Lotnicze harcerstwo Lubelszczyzny, Księża i zakonnicy w stuleciu ZHP na Lubelszczyźnie i tom wspomnień zatytułowany Było takie życie.

„ Wcześniej ukazały się jego autorstwa m. in. Słownik biograficzny harcerzy Lubelszczyzny 1911– 2012 (współautor Stanisław Tryczyński), Harcerze Lubelszczyzny w wojnie polsko‑bolszewickiej 1919–1920, Słownik biograficzny harcerzy Lubelszczyzny w II wojnie światowej, W harcerskiej służbie, Harcerki z tamtych lat..., czy 200 lat Diecezji Lubelskiej i XV..., a później XX lat Rotary Lublin Centrum i wiele innych. Pisze następne.

„ Artystą był prawie od urodzenia. Zadebiutował w wieku 7 lat jako recytator w Domu Żołnierza. Tam też grał w bajkach, programach kabaretowych i estradowych, później w teatrze szkolnym Technikum Mechanicznego. Na starcie w dorosłe życie przez 8 lat występował w wojskowym zespole estradowym, by po zdjęciu żołnierskiego munduru przejść na deski Teatru Muzycznego, Teatru im. Osterwy, Estrady Lubelskiej. Występował w wielu miejscach, m. in. kabarecie Czart.

„ Zdobytą wiedzą i doświadczeniem dzielił się z innymi. Prowadził warsztaty w Teatrze Gardzienice, 16 lat w Domu Kultury Kolejarza jako reżyser kierował teatrem TOR. W zespole Tańca Ludowego Głusk‑Kos był kierownikiem literackim. Wyliczać można byłoby jeszcze długo. Profesjonalizm i oddanie przyniosły mu liczne tytuły, odznaczenia, podziękowania i wyróżnienia, w tym srebrny medal Gloria Artis.

„ Wciąż się uczył. Ukończył studia pedagogiczne, reżyserii teatralnej oraz podyplomowe trzech specjalności. To procentowało awansami. W Puławach kierował Zespołem Domów Pomocy Społecznej i Młodzieżowym Domem Kultury. Był dyrektorem w urzędach Wojewódzkim i Marszałkowskim. Wszędzie ceniony, chwalony, nagradzany. Był nie tylko członkiem władz i zarządów, ale i prezydentem, przewodniczącym, prezesem. Tytuły nie zawróciły mu w głowie. Pozostał skromnym i sympatycznym człowiekiem.

„ Niech żyje Redaktor Stanisław Jan Dąbrowski – Młody Dinozaur 2018 – który swoimi publikacjami udokumentował wkład harcerskiej młodzieży w odzyskanie przez Polskę niepodległości przed stu laty i walkę o nią w okresie II wojny światowej. Staszku, cieszymy się, że jesteś z nami, to dla nas prawdziwy zaszczyt. Czuwaj, Młody Dinozaurze! Lublin, 28 lutego 2019 r.

Redakcja „Czaty”